Badanie UCL – wykonaj je, gdy zmagasz się z nadwrażliwością słuchową
Badanie UCL pomaga ocenić poziom dźwięku wywołującego dyskomfort. Na czym polega to badanie i jak się do niego przygotować? Jeśli zmagasz się z nadwrażliwością słuchową, sprawdź koniecznie ten artykuł.
Spis treści:
1. Nadwrażliwość słuchowa – diagnoza
2. Na czym polega badanie UCL?
3. Badanie UCL – wskazania
4. Przygotowanie do badania UCL
5. Badanie UCL – gdzie wykonać?
6. Leczenie nadwrażliwości słuchowej
FAQ: Pytania o badanie UCL
1. Nadwrażliwość słuchowa – diagnoza obejmuje badanie UCL i szczegółowy wywiad z pacjentem
Nadwrażliwość słuchowa może znacząco pogorszyć jakość życia. Osoby dotknięte grupą tych zaburzeń doświadczają silnych, negatywnych reakcji emocjonalnych oraz fizjologicznego pobudzenia w odpowiedzi na określone, powtarzalne dźwięki, nawet jeśli są one pojedyncze i ciche. Poza badaniem UCL w procesie diagnostycznym nadwrażliwości słuchowej istotny jest również szczegółowy wywiad z pacjentem. Niezwykle ważną rolę odgrywa tutaj lekarz psychiatra, który może ocenić, czy objawy nie są powiązane z innymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak np. zaburzenia lękowe.
Psychiatra jest w stanie zidentyfikować współwystępujące trudności emocjonalne i zaproponować odpowiednie leczenie – farmakologiczne lub psychoterapeutyczne, które wesprze pacjenta w radzeniu sobie z reakcjami wywoływanymi przez dźwięki. Holistyczne podejście, obejmujące zarówno ocenę audiologiczną, jak i psychiatryczną, jest kluczowe dla trafnej diagnozy i skutecznego planu leczenia nadwrażliwości słuchowej.
2. Czym jest badanie UCL? Na czym polega?
Badanie UCL to krótkie badanie, które wykonuje się, by ocenić poziom dźwięku wywołującego dyskomfort.
Jest ono nieinwazyjne i bezbolesne, przeprowadza się je w kabinie ciszy, dla każdego ucha oddzielnie. W trakcie badania UCL w słuchawkach odtwarzane są różne, coraz głośniejsze dźwięki. Gdy pacjent odczuwa z ich powodu dyskomfort, sygnalizuje to poprzez naciśnięcie trzymanego w dłoni przycisku.
3. Kiedy wskazane jest badanie UCL?
Wskazaniem do przeprowadzenia badania UCL jest nadwrażliwość słuchowa lub mizofonia. U pacjentów z tą przypadłością nawet dość ciche dźwięki, jak np. tykanie zegara, mogą być bardzo dokuczliwe. Badanie nadwrażliwości słuchowej pomaga w zidentyfikowaniu momentu, w którym natężenie dźwięku stanowi źródło dyskomfortu i znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie.
Poza nadwrażliwością słuchową, UCL wykonuje się również przy dostrajaniu aparatów słuchowych. Dzięki niemu można się upewnić, że przetwarzane przez aparat dźwięki będą miały odpowiednie natężenie i będą przyjemne dla ucha.
Warto wiedzieć
Przyczyny nadwrażliwości słuchowej nie zostały do końca poznane, a jej objawy mogą pojawić się już we wczesnej młodości. Nawet pojedynczy i cichy dźwięk może skutkować napadami paniki, rozdrażnieniem czy też agresją.
4. Jak się przygotować do badania UCL?
Badanie nadwrażliwości słuchowej UCL nie wymaga specjalnych przygotowań ze strony pacjenta. Wystarczy umówić się na badanie UCL w wybranej placówce medycznej, telefonicznie lub online, i następnie pojawić się osobiście w wyznaczonym terminie.
Warto wiedzieć
Badanie nadwrażliwości słuchowej UCL wymaga aktywnej współpracy ze strony pacjenta. Z tego powodu niewskazane jest jego wykonywanie u dzieci w wieku poniżej 7. roku życia.
5. Gdzie wykonać badanie nadwrażliwości słuchowej UCL?
Badanie nadwrażliwości słuchowej UCL wykonuje się w placówkach medycznych wyspecjalizowanych w rozpoznawaniu zaburzeń narządów słuchu i mowy, takich jak Centrum Medyczne Audika. W naszych Centrach Medycznych badanie UCL jest standardową procedurą, nie tylko u pacjentów zmagających się z mizofonią czy nadwrażliwością słuchową, ale także przy dostrajaniu aparatów słuchowych.
6. Jak leczyć nadwrażliwość słuchową?
Jak dotąd nie opracowano leku na nadwrażliwość słuchową. Do znaczącej poprawy jakości życia może się jednak przyczynić:
- poradnictwo edukacyjne;
- stosowanie aparatów słuchowych, które wytwarzają dźwięki maskujące bodźce wyzwalające i łagodzące szumy uszne;
- regularne słuchanie białego szumu, który maskuje i łagodzi odbiór bodźców dźwiękowych;
- stosowanie leków przeciwdepresyjnych i przeciwlękowych w celu załagodzenia objawów mizofonii lub symptomów współistniejących schorzeń;
- udział w terapii poznawczo-behawioralnej oraz terapii trzeciej generacji.