Badanie błędnika VNG – na zawroty głowy
Przedział wiekowy pacjenta:
powyżej 7 roku życia – badanie wymaga współpracy i świadomego udziału pacjenta
Przygotowanie do badania:
- w dniu badania pacjent powinien być na czczo (minimum 4 godziny od ostatniego posiłku),
- osoba badana nie może mieć makijażu, zwłaszcza makijażu oczu,
- na 24 godziny przed badaniem pacjent nie może przyjmować leków oddziałujących na ośrodkowy układ nerwowy (np. leki
- uspakajające, leki stosowane w leczeniu zawrotów głowy) – zalecana wcześniejsza konsultacja z lekarzem prowadzącym,
- po badaniu pacjent nie powinien prowadzić samochodu,
- po badaniu wskazana jest opieka osoby towarzyszącej ze względu na możliwość wystąpienia nieprzyjemnych objawów.
Czas trwania badania:
około 1,5-2 godzin
Opis badania:
To jedna z najnowocześniejszych i niezbędnych metod diagnozowania zaburzeń narządu równowagi. Badanie polega na rejestracji ruchów gałek ocznych za pomocą kamer umieszczonych w specjalistycznych goglach, które pacjent zakłada na czas badania. VNG obejmuje wiele prób oceniających reakcje błędnika i jego połączeń z narządem wzroku na zmianę położenia ciała.
Badanie VNG składa się ze zróżnicowanych testów niezbędnych do pełnej diagnostyki zaburzenia błędnika:
- próby oczopląsu spontanicznego,
- próby oczopląsu spojrzeniowego,
- próby ruchów sakkadowych,
- próby śledzenia wahadłowego i liniowego,
- próby optokinezy OPK,
- próby zmiany szybkiego położenia głowy i ciała (Dix-Hallpike’a),
- próby kaloryczne,
- próby obrotowe - automatyczna rejestracja i analiza oczopląsu podczasobrotowego i poobrotowego,
- próba impulsowa/wahadłowa BURST: IFO – Indeks fiksacji, VVOR – Odruch przedsionkowo-okoruchowy, VOR – Odruch przedsionkowo-oczny, COR – Odruch szyjno-oczny.
Wskazania do przeprowadzenia badania:
- zawroty głowy,
- częste bóle głowy,
- zaburzenia równowagi,
- niewyraźne widzenie (np. mroczki, widzenie przez mgłę),
- szumy uszne,
- podejrzenie choroby Meniere’a.